Klik hier voor de Link naar het volledige blog

Een skelet onder de bank

Gisteren opnieuw een paar uurtjes gewerkt aan de auto. De rechter deuren moesten er aan geloven en de twee driezitters staan er naast. Van allebei is de stoffering aan vervanging toe. De veren lijken nog in goede staat te zijn.

Onder de achterbank vond ik tussen alle rommel en insecten larven een skeletje van een hagedis. Het beestje moet al even dood zijn.

Eindelijk begonnen

Zo stond hij te koop en ik was snel verkocht.

In december 2010 is het allemaal begonnen. We werden het eens over de prijs, de aanschaf was compleet en hij zou worden afgeleverd. Eigenlijk was het al maanden daarvoor langzaam aan op gang gekomen. De restauratie van mijn TR7 naderde zijn einde, hij zou eind maart klaar zijn om de weg op te gaan. Wat gaat er daarna gebeuren? Zoeken in de blaadjes, surfen over het internet en goed om je heen kijken. Het moest een oudere auto worden dan de 1980 TR7, de hoeveelheid carrosseriewerk moest te overzien zijn en het moest een auto zijn die niet “iedereen” heeft. Geen Mustang dus, geen spitfire, geen Mercedes geen … maar wat dan wel. Uiteindelijk viel mijn oog op deze beauty en in december werd hij van mij.

Gebouwd in Los Angeles in 1949 als nummer 912 van de serie en waarschijnlijk dat zelfde jaar in Ventura Ca. verkocht aan Frieda en Henry W. Menge uit het naburige Simi.

De bouwopdracht, september 1949

Helaas is de motor al snel aan zijn einde want in 1956, zeven jaar na de bouw, wordt er een nieuwe motor geïnstalleerd.

In 1978 blijkt de auto op naam van August Hoekstra uit Simi Valley te staan. In juni 2009 is hij in Nederland geïmporteerd en nu kan ik er aan beginnen.

Eergisteren, 2 mei, is de demontage officieel begonnen. De linker deuren moesten er als eerste aan geloven. Alles wat van rubber of stof is is er erbarmelijk aan toe, de metalen delen zijn voor een 61 jaar oude auto opvallend goed behouden gebleven.

Na een paar uur demonteren en vooral veel fotograferen ziet het geheel er zo uit:

Na een paar uur werken ...

Neus

Wat moet ik verder nog zeggen. De neus is er af.

Helaas is het stuur niet meer bruikbaar. De drie boutgaatjes in het front van het stuur bleken niet in de naaf te eindigen maar in het kunststof gedeelte daaromheen. Dat brak er dus uit en is zal een nieuw stuur moeten vinden.

Wat aardig is om te zien is dat de richtingaanwijzers duidelijk naderhand zijn ingebouwd. De bedrading maakt geen deel uit van de draadboom, loopt hier en daar niet logisch en gaat langs de stuurkolom de cabine in en niet door een reguliere doorgang. Ook naar achter loopt het niet langs de terminals maar rechtstreeks.

Verder is de bedrading ook voorin dramatisch slecht. Dat wordt dus een compleet nieuwe draadboom.

Wirwar

Het dashboard eruit halen is toch een hele klus. Alle schakelaars loshalen en de bedrading netjes zien te merken. De bedieningshandels verwijderen en dan zoeken naar de ophanging van het paneel. Links en Rechts vier forse bouten, midden bovenop een kleine schroef en dan …

Diep achter het paneel van de firewall naar de rechter bout van de stuurkolom loopt nog een stang die de boel vast houdt zodat het gewicht van het stuur en de krachten die daar op worden uitgeoefend niet naar het dashboard gaan maar naar de firewall. Stiekem zit daar ook het dashboard aan vast.

Zoals je ziet heb ik ondertussen ook de voorruiten eruit gehaald. Alleen het stuur wil nog niet erg. Ik ben bang dat daar een andere voor zal moeten komen. Het lijkt me te veel beschadigd. Volgende week maar eens aan de voorkant beginnen.

Verder heb ik het hemeltje er uitgehaald en de deurrubbers eruit gestoken. De hele achterkant is dus zo ongeveer leeg. Tijd om eens te gaan vegen.

Klokkijken

Vandaag heb ik een begin gemaakt met het uitbouwen van het dashboard. Het is een hele uitdaging om de bedrading op orde te houden.

Verder ben ik benieuwd hoe anderen de wijzerplaat van dit soort instrumenten schoonmaken. Ik zal het op het SDC forum vragen.

Even een paar dagen wat anders

Helaas moet er af en toe gewerkt worden en dat betekent dat ik geen nieuwe foto’s heb. Net voor ik weg ging heb ik nog wel even een paar plaatjes gemaakt van de stand van zaken.

De motor met het (oliebad)luchtfilter en de accu verwijderd. Een prachtige vier liter zescilinder zijklepper. Deze blijft in principe op het chassis staan tot de carrosserie er vanaf is.

En zo staat ze er op dit moment bij. De achterkant zo goed als kaal, binnen bijna leeg. De metalen delen van het hemeltje moet ik er nog uit halen maar daar moet ik eerst nog een goede serie foto’s van maken. Anders krijg ik het nooit meer in elkaar zoals het zat.

De volgende etappe. Volgende week hoop ik het dashboard er uit te hebben. Hier moet de bedrading goed worden gedocumenteerd want het ziet er naar uit dat ik een volledig nieuwe draadboom zal moeten maken.

Gepolijste schroeven

Het is ongelofelijk wat een kwaliteit de Studebaker fabriek in 1949 maakte. Onder de lak van de schroeven zitten prachtige gepolijste koppen.

En verder het slot en de remote schoongemaakt

En zo zag het er eerst uit.

O ja, nog over de striker plates: volgens Roy Valdez van het SDC forum werden de prachtig gepolijste striker plates en de hoogglans schroeven gewoon in de fabriek mee gespoten.

Een avondje polijsten

Vanavond heb ik een paar uurtjes gepolijst. Allerlei chromen onderdelen glimmen weer als ooit. Ook de door striker plate moest er aan geloven.

Hier zie je hem nog gemonteerd op de deurstijl. Hij is met de carrosserie meegespoten. Als je ziet wat een beauty er onder de de lak zit vraag ik me af of dit wel de bedoeling geweest is. Verchroomde schroeven onder grijze lak verstoppen samen met een gepolijste striker plate lijkt me zo onzinnig.

De achterspatborden er af

Ondertussen heeft de hele achterkant het moeten afleggen tegen de slagmoersleutel. Alleen de beugels waar de achterbumper op zit heb ik nog niet los kunnen krijgen. In feite zijn dat de eerste moeren waar ik WD40 voor heb moeten gebruiken.

Achterlicht

Achterlicht

Als eerst moesten de achterlichten er aan geloven. De prachtige rode glazen kwamen ongeschonden onder de chromen ringen vandaan. het binnenwerk is een beetje aangeroest maar volgens mij wel te redden. De bedrading is een weggooiertje. Bedrading

Het koper is bros geworden en begint te breken zodra je een draad verbuigt. De geweven isolatie is half vergaan, bros en poreus. Er zal dus een volledig nieuwe draadboom moeten komen.

Het verwijderen van de achterspatborden is een fluitje van een cent. Amper roest en de bouten zijn goed bereikbaar.

Ook de carrosserie onder de spatborden is wel geroest maar ziet er nog uitstekend uit.

Kortom, een genoegen om aan deze auto te mogen sleutelen. Dat geld niet voor de stoffering van het interieur. Het hemeltje is volledig vergaan. Als je de stof aanraakt van hij uit elkaar. De veren zijn goed en de anti dreun platen zakken van het dak af.

Ook hier wel roest maar niets om me zorgen om te maken. Nog steeds niet … Nou ja, de vloer van de kofferbak ziet er niet zo best uit. Daar kom ik een volgende keer wel op terug.

Weer een dag

Vanmiddag weer een flinke duw gegeven.

De achterbank is er uit, de meeste accessoires uit de achtercabine en de kofferbak is leeg. Op dit moment kijk je dus zo van het dashboard via de kofferbak de auto uit.

Verder nog wat leuks ontdekt. In de binnenkant van het dashboard zat een plaat gepakt met belangrijke service informatie. Een aanbeveling om ieder maand de auto te servicen en iedere dag het luchtfilter te reinigen. geweldig!

Als je even inzoomt kun je het ook nog lezen.